August 28, 2010

Պետք էր հերոսանալ ստ(եղծ)ելով

>>>

(օրինակից առաջ ու դրանից հետո իր զետեղումով, թարգմանությունը արվեստի կարողականացման առիթն է)

(բայց տես, ասում են Յակով Խաչիկյանները, տես թե ինչեր են անցկացնում «նորի» անվան տակ. չկա միատարրություն, միայն ցից խոչընդոտներ ու անսովոր տերմիններ, չգոյ եզրեր ու անպետք եզրաբանական բազմապատկումներ)

(տարածքների նկատմամբ տեղի ունեցող ու սև ցուցակներում հայտնվելու մասին այս կրկնակի կապակցությունն է, որ տալիս է հետագա ապօրինությունների դրդումը)

(ուր կա նաև անելանելիության հնարավորություն, սիրուհիս, այդ գծվածից էապես տարբերվելու)

(դրսից եկող, վաղաժամ անընդունելի(ն)որը քայքայում է սեփական էականը և այլն)

(թվարկումը կարելի է շարունակել, որովհետև ոչնկարագրական է ու հստակորեն ցույց չի տալիս)

(սահմաններում տիրող անիրազեկությունն ու ստուլտացումը, սակայն ինչպես, դատողության ներսում, հարաբերել ընտանեցնողների խնդիրքը. նրանք շուտով՝ անկախ իրենց «հեղինակությունից», կկանչվեն հետ)

(ու հետևանքներից բացի, այս անհատական հիմա-ռեժիմը)

(ինչը հիմնականում պայմանավորված է «եղածի» հետ, որ բերում է մեզ ոչ թե արդենին այլ վաղվանը)

(ցանցի ներսում)

(գտնվողների մի մասը հայտնվել է միջնորդի դերում և, ինչու չէ, նախապատրաստում է պիտանիության նորմերի ավարտունակության կտրուկ)

(վերաբերմունքն իհարկե կստիպի վերանայել աֆորիզմի որ արժեքների դավաճանումը)

(և արդյոք չէր զգուշացնում արվեստագետն իր հետգործնեության մասին, երբ ասում էր, «Ես եմ տերը լռության», միայն նրան են ենթարկվում այս խստագույն երկու տառերը)

(եթէ մէկը պատեհութիւնն ունենայ մօտէն քննելու հրադադարն այն կէտին վրայ ուր մէկն ու միւսները կազմուած են միաժամանակ)

(այսքանը բավական է ապատարածքայնացման հարցի շուրջ ու այնուամենայնիվ սովից հետո, երբ ցույց տվեցիր այդ ոչ քսանականների այլ հրեշավոր Բարնսից արտագրումներդ, ունենալով կողմնակի անձի որոշակի պատկանելիության և ազդանշման հեռավորություն)

>>>

No comments:

Post a Comment