Ալինա, պետք է որ արդեն Երևանում լինես: Ինչպես տեղ հասար:
Այսօր սկսեցի կարդալ Ռաֆայել Լեմկինի դոսիեն. Թոնի Մորիսոնի «Ջազզ»ը. մի քանի դասավանդման հետ կապված անհետաքրքիր հոդվածներ (սեմինարիս համար):
Ամասիայի տարեդարձն է:
Երբ 8 տարեկան էի, Երևանն ինձ համար նույնպես տարօրինակ քաղաք էր. Զամբիայից նոր էինք վերադարձել ու բոլոր համադասարանցիներս երկչոտ էին. ոչ-ոք չէր ուզում բռնել իմ ձեռքը զույգերի շարանում:
Ընկեր Պետրոսյանն անընդհատ ուղղում էր այն աշակերտներին ովքեր առաջինն էին վերջացնում բառագրական վարժությունն ու բղավում. «Պրծա, ընկեր Պետրոսյան . . »:
No comments:
Post a Comment